Ζακυνθος Ιστορια

Το νησί είναι καταπράσινο, με εύφορες πεδιάδες και καλό κλίμα. Έχει έκταση 406 τ.χλμ. και μήκος ακτών 123 χλμ. Αυτό που το κάνει πολύ ενδιαφέρον είναι οι εναλλαγές του τοπίου, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μεγάλη ποικιλία στις παραλίες. Έτσι, αν θέλετε ήπιες αμμουδιές και καταγάλανα νερά σε ήρεμους κολπίσκους, θα πάτε στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Αν, όμως, σας αρέσουν οι εντυπωσιακοί βράχοι και ο ενδιαφέρων βυθός, θα πρέπει να προτιμήσετε το δυτικό τμήμα του νησιού.
Οι Ενετοί, που κυβέρνησαν τη Ζάκυνθο από το 1484 μέχρι το 1797, αποκαλούσαν το νησί «Φιόρο του Λεβάντε», άνθος, δηλαδή, της Ανατολής, επειδή στο νησί υπάρχουν πάνω από 7.000 διαφορετικά είδη λουλουδιών. Το τρίτο σε μέγεθος νησί του Ιονίου Πελάγους μετά την Κέρκυρα και την Κεφαλονιά, είναι γνωστό διεθνώς με την ονομασία Zante (Τζάντε). Ο Ζάκυνθος, γιος του Δάρδανου, του βασιλιά της Φρυγίας, φαίνεται ότι ήταν ο πρώτος κάτοικός του, ο οποίος έκτισε ακρόπολη, κατά πάσα πιθανότητα στο σημείο όπου αργότερα κτίστηκε το βενετσιάνικο κάστρο.
Η ενετική επιρροή φαίνεται στην αρχιτεκτονική του νησιού, παρ’ όλες τις καταστροφές που έχει υποστεί, εξαιτίας του σεισμογενούς εδάφους του. Μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1953 και τη φωτιά που επακολούθησε, χάθηκαν ιστορικά κτίσματα και εκκλησίες. Στα συντρίμμια τους θάφτηκαν και οι θησαυροί που περιείχαν. Η πόλη της Ζακύνθου, πάντως, ανοικοδομήθηκε σύμφωνα με έναν ιδιαίτερα αυστηρό αντισεισμικό κανονισμό, ενώ σε σημαντικό βαθμό ανατάχθηκε και ο παλαιότερος αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της. Στη Ζάκυνθο, εκτός από τον πολιτισμό, προστατεύεται και η θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα καθώς και η φώκια μονάχους-μονάχους.