Σεριφος Ιστορια

Νησί χαρακτηριστικής κυκλαδίτικης ομορφιάς και αρχιτεκτονικής, ιδανικό για ήσυχες διακοπές, γεμάτο γαλήνια λιμανάκια, κάτασπρα χωριά και χρυσές αμμουδιές, μαζί με άγριους ορεινούς όγκους, γυμνούς λόφους και μοναδικά τοπία. Βρίσκεται ανάμεσα στην Κύθνο και τη Σίφνο και εξαιτίας της ήπιας τουριστικής της ανάπτυξης, διατηρεί αναλλοίωτη την παραδοσιακή νησιώτικη φυσιογνωμία της.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Περσέας έφτασε στην ακτή της Σερίφου με τη μητέρα του, Δανάη, κλειδωμένοι μέσα σε ένα μπαούλο. Για να τιμωρήσει τον βασιλιά της Σερίφου, Πολυδεύκη, σκότωσε τη γοργόνα Μέδουσα και του έδειξε το κομμένο κεφάλι της, με αποτέλεσμα ο Πολυδεύκης να απολιθωθεί από τον φόβο του. Το έδαφος του νησιού έχει πολύτιμο ορυκτό πλούτο, ο οποίος έφερε μεγάλη ακμή, ιδιαίτερα μετά τον 6ο π.Χ. αιώνα. Στους Μηδικούς Πολέμους τάχθηκε εναντίον των Περσών κι έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Οι Μακεδόνες κατέλαβαν το νησί, αργότερα οι Πτολεμαίοι και, τέλος, οι Ρωμαίοι. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1204, η Σέριφος παραχωρήθηκε σε Ενετούς ευγενείς. Το 1537, όμως, την κατέλαβε ο Τούρκος ναύαρχος Μπαρμπαρόσα και από το 1770 έως το 1774 οι Ρώσοι. Μετά το 1821 απελευθερώθηκε μαζί με τις υπόλοιπες Κυκλάδες. Έχει έκταση 75 τ. χλμ., μήκος ακτών 82 χλμ. και πληθυσμό 1.420 κατοίκους.
Δικτυακός τόπος: www.serifos.gr