Κως Ιστορια

Οι ατελείωτες παραλίες με τα τιρκουάζ νερά, η βλάστηση και τα άφθονα νερά, τα αρχαία και τα μεσαιωνικά μνημεία καθώς και τα επιβλητικά κτίρια των Ιταλών χαρακτηρίζουν την Κω, το τρίτο σε μέγεθος νησί των Δωδεκανήσων, που απέχει μόλις 4 μίλια από τις τουρκικές ακτές. Η ονομασία «Κως» οφείλεται πιθανότατα στην κόρη του μυθικού βασιλιά Μέροπα, που λεγόταν Κώος. Είναι η πατρίδα του «πατέρα της ιατρικής» Ιπποκράτη (460-377 π.Χ) και κατοικήθηκε από τους νεολιθικούς χρόνους (5η-4η χιλιετία π.Χ.). Τον 14ο αι. το νησί καταλήφθηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες, οι οποίοι ενίσχυσαν τα παλαιότερα κάστρα και οικοδόμησαν νέες οχυρώσεις. Στην Τουρκοκρατία, το νησί δέχτηκε επιθέσεις από ποικίλους εισβολείς (ιππότες, Βενετούς κλπ.), ενώ κατά την Ιταλοκρατία (1912-1945) χτίστηκαν σπουδαία μνημειακά δημόσια κτίρια. Ενσωματώθηκε επίσημα με την Ελλάδα το 1948. Έχει έκταση 290 τ. χλμ., μήκος ακτών 112 χλμ. και πληθυσμό 31.000 κατοίκους. Συνδέεται ακτοπλοϊκά με το λιμάνι του Πειραιά και αεροπορικώς με το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» της Αθήνας.