Κεφαλονια Ιστορια

Τα πανέμορφα τοπία, οι εκπληκτικές παραλίες, η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, τα σπουδαία μνημεία, τα βουνά, τα κάστρα, τα απόμερα μοναστήρια και οι χαρούμενοι, φιλόξενοι άνθρωποι είναι οι θησαυροί που κάνουν την Κεφαλονιά έναν από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς.
Είναι το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου, στην έξοδο του Πατραϊκού Κόλπου, ανάμεσα στη Ζάκυνθο και τη Λευκάδα. Έχει έκταση 904 τ. χλμ. με μήκος ακτών περίπου 250 χλμ. Το νησί διαθέτει εξαιρετική φυσική ομορφιά και πολυποίκιλη γεωλογική δομή, με αμέτρητους κολπίσκους και οργιώδη βλάστηση και τον ορεινό όγκο του Αίνου (Εθνικός Δρυμός από το 1962, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα) να φαντάζει επιβλητικός από μακριά.
Η Κεφαλονιά κατά τους βυζαντινούς χρόνους εντάχθηκε στην επαρχία της Αχαΐας και στη διοίκηση του Ανατολικού Ιλλυρικού. Στο πέρασμα των αιώνων την κατέκτησαν Νορμανδοί, Φράγκοι, Ενετοί και Τούρκοι. Ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως και τα υπόλοιπα Επτάνησα, στις 21 Μαΐου του 1864. Η αντίσταση των κατοίκων στους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν σημαντική. Σε μια ιστορία της αντίστασης από εκείνα τα χρόνια αναφέρεται η κινηματογραφική ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι», η οποία γυρίστηκε σε φυσικούς χώρους του νησιού.