Ανδρος Ιστορια

Είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων, με μεγάλη ναυτική παράδοση. Διαθέτει αμμουδερές παραλίες, βραχώδεις ακτές, οροσειρές που εναλλάσσονται με εύφορες πεδινές εκτάσεις, πλούσια βλάστηση και άφθονα νερά. Aποτελεί γέφυρα μεταξύ του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Έχει έκταση 400 τ. χλμ., μήκος ακτών 177 χλμ. και πληθυσμό 10.000 κατοίκους.
Κατά την αρχαιότητα παρουσίασε αξιόλογη κοινωνική οργάνωση και υψηλό πολιτιστικό επίπεδο. Κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους. Τον 7ο αι. οι κάτοικοί της ίδρυσαν σημαντικές αποικίες στη Μακεδονία. Οι Ενετοί διατήρησαν την Άνδρο έως το 1566, όταν την κατέκτησαν οι Τούρκοι. Το 1790, κοντά στις βορειοδυτικές ακτές της, στο στενό Καφηρέα, ο στόλος του Λάμπρου Κατσώνη συγκρούστηκε με τις τουρκικές δυνάμεις και υπέστη μεγάλη καταστροφή. Το νησί έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821. Μια από τις εξέχουσες φυσιογνωμίες της εποχής ήταν ο λόγιος Θεόφιλος Καΐρης.